صادرات لوبیای سبز

لوبیا سبز گیاهیست یک ساله . مبدا اصلی و اولیه آن روشن نیست. ولی عده ای معتقدند که از نواحی گرمسیر آمریکا ، به سایر نقاط انتقال یافته است و کاشت آن از زمان های دور در آنجا متداول بوده است .

ارقام لوبیا سبز دارای انواع مختلف پل (pole) و بوش (Bush) می­باشند. هم لوبیاهای بوته­ ای و هم لوبیاهای ستونی دارای ارقام بسیار زیادی بوده و از انواع گوشتی تا ظریف و نازک گسترده هستند. غلاف­ها می­توانند گرد یا صاف و در رنگ­های مختلف: سبز، بنفش، زرد یا خال­دار باشند.

ساقه این گیاه ناصاف و خشن و بند بند و در نوع پابلند آن پیچنده میباشد. در نوع پاکوتاه ساقه ها ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر رشد می کنند .

برگ لوبیا سبز ، مرکب بوده و از چند برگچه خشن که دارای کُرک های سخت می باشند تشکیل می یابد .

گل لوبیا سبز ، به رنگ های : سفید ، صورتی و بنفش کم رنگ دیده میشود که تعدادی از ۲ تا ۸ گل بصورت خوشه به هر شاخه چسبیده اند .

دانه های این گیاه در داخل غلاف کشیده و شمشیری شکل به حالت آویزان به ساقه قرار دارند .

در انواع مختلف لوبیا سبز ، رنگ و اندازه آنها متفاوت می باشد .

بعضی از انواع لوبیا سبز، غلاف نرم و گوشتی قابل خوردن دارند و در بعضی دیگر غلاف ها سخت بوده قابل خوردن نیستند .

بذر لوبیا سبز ، بشکل قلوه ای ( کلیه انسان یا دام ) می باشد و در مواردی به صورت کُروی و یا بیضوی شکل دیده می شود .

مصرف لوبیا سبز ، در غذاها بسیار متداول است و چون دارای مواد غذائی فراوان می باشد یکی از مهمترین سبزیهای مورد مصرف غذائی تلقی می شود .

انواع لوبیا سبز :

این گیاه انواع بسیار زیادی دارد .

ولی در ایران فقط انواع زیر مورد مصرف عموم است :

۱ ) لوبیا سفید

۲ ) لوبیا قرمز

۳ ) لوبیا مرمری

۴ ) لوبیا چشم بلبلی

۵ ) لوبیا چیتی

۶ ) لوبیا قلمدانی

آب و هوا و خاک : 

مناسب ترین محل برای کاشت لوبیا سبز ، زمین های بکر و تازه میباشد که قبلا کشت دیگری در آن نشده باشد .لوبیا ، در زمین های مرطوب و چسبنده محصول خوب نمی دهد . این گیاه احتیاج به مواد غذائی و کود حیوانی دارد .

بوته های لوبیا به سرما حساسیت دارند و در حرارت کم سبز نمی شوند . به همین علت برلای نوبرکاری ابتداء بذر را در خزانه یا در شاسی و یا در زیر نایلون می کارند .

روش کاشت :

در نقاط معتدل و گرم از اواسط فروردین ماه بذر را در محل اصلی میتوان کاشت .بهترین روش کاشت لوبیا سبز ، طریقه خطی است .

در نقاط سردسیر در خردادماه به کشت این گیاه می پردازند .در زمین اصلی فاصله دو بوته از یکدیگر نبایستی از ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر کمتر باشد و فاصله ردیف ها نیز همچنین ، تا برداشت محصول به خوبی انجام پذیرد .

در زمان کاشت در زمین اصلی در هر حفره ای که در زمین ایجاد میکنند و عمق آن ۲ تا ۳ سانتیمتر خواهد بود ۲ عدد بذر می کارند تا اگر به هر علتی یکی از بذرها سبز نشد ، احتمال سبز شدن بذر دیگر وجود داشته باشد .

در صورتی که بذر لوبیا را قبل از کاشت به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب بحیسانند گیاه زودتر سبز می شود .

پس از کاشت زمین را آبیاری می کنند و پس از ۲ ماه بتدریج می توان محصول لوبیا را برداشت نموده به عنوان لوبیا سبز مصرف کرد .

ولی برای بدست آوردن و برداشت محصول لوبیا که از دانه های خشک آن استفاده می شود ، بایستی منتظر ماند تا غلاف های حامل دانه ها زرد و خشک شوند .

آنگاه آنها را از بوته ها جدا ساخته و دانه ها را از غلاف ها خارج ساخت .

برای کاشت سال بعد می توان از محصول سال قبل استفاده نمود و نیاز به روشی خاص برای بذرگیری نیست

ارقام لوبیای سبز:

انواع لوبیا­های بوش

ارقام بوش لوبیا سبز تا ارتفاع حدود ۲ فوت (۶۰ سانتی­متر) رشد می­کنند. وقتی که این گیاهان فاصله مناسبی از هم فاصله داشته باشند، به خوبی رشد کرده و نیازی به داربست­ بندی ندارند. با اینکه این ارقام یک یا دو هفته قبل از ارقام پل تولید می­شوند اما لوبیاهای سبز کمتری را تولید می­کنند.

لوبیا بوش “جد” (Jade)

لوبیای جد (۶۰ روزه، مقاوم به ویروس موزائیک باقلا) غلاف­های گرد بسیار صاف و سبز تیره تولید می­کند. این ارقم دیرتر از فصل رشد ارقام بوش تولید می­شوند. ارقام جد مقاوم به ویروس موزائیک لوبیا بوده و دارای بذرهایی به رنگ سبز روشن هستند.

لوبیای بوش “ماکسیبل” (Maxibel)

لوبیای ماکسیبل (۵۰ روزه) لوبیایی با نوارهای سبز تیره است که تولید شیارهای ۷ اینچی (۱۸ سانتی­متر) می­کند. (ماکسیبل به این معنی است که رشته­ ها در آن­ها دیرتر گسترش می­یابد). هر دو روز یک بار از چیدن لوبیاها خودداری کنید. بذرهای لوبیای ماکسیبل حاوی خال­ های قهوه­ ای رنگ است.

لوبیای بوش “کانتندر”

لوبیای کانتندر (۵۰ تا ۵۵ روزه) یکی از بهترین لوبیاهای بوش است که در مناطق سرد یا مناطقی با تابستان کوتاه رشد می­کنند، در حالیکه سایر ارقام در این شرایط عملکرد ضعیفی دارند. لوبیای کانتندر تولید غلاف­های معطر و کمی خمیده به طول ۶ تا ۸ اینچ (۱۵ تا ۲۰ سانتی­متر) می­کند که برای مصرف تازه، فریز کردن، کنسرو کردن، یا ترشی انداختن مناسب هستند.

لوبیای بوش “پروویدر”

لوبیای پروویدر (۵۰ روزه) لوبیای بوش متراکم شده است که تولید غلاف­ها ظریف و بلند به طول ۲/۱ تا ۵ اینچی (۱۴ سانتی­متر) می­کند. برخلاف بسیاری از لوبیاها، لوبیای پروویدر می­تواند در خاک­ های سرد جوانه زده و در هوای سرد گیاهچه تولید کند.

لوبیای بوش “رولاند”

لوبیای رولاند (۵۰ روزه) یکی از لوبیاهای سبز نواری زیبا است که همانند لوبیای ماکسیبل، تولید غلاف­ هایی به طول ۷ اینچ (۱۸ سانتس­متر) می­کند. اما در مقایسه با لوبیای ماکسیبل دارای عرض بیشتری است.

لوبیای بوش “بلو لاک”

لوبیای بلو لاک (۵۰ تا ۵۵ روزه) یک لوبیای تابستانه سنتی است که طی نسل­های مختلف رشد کرده است. این نوع لوبیا دارای غلاف طویل، شیارهای کوچک عمق و ­رنگ تیره است. همه لوبیاها به طور همزمان می­رسند و این باعث آسان­تر شدن برداشت آن­ها می­شود.

لوبیای بوش “تندرگرین”

لوبیای تندرگرین (۵۵ روزه) یکی از بهترین لوبیاهای بوش باغ­ها با تابستان گرم است که در آب و هوای گرم عملکرد بیشتری دارد. این لوبیا نسبت به بیماری­ها مقاوم بوده و در مناطق مختلف سازگار می­باشد. علاوه براین، حاوی غلاف­های نازکی بوده و دارای عطر و طعم فوق­ العاده­ای است.

لوبیای بوش “زبان دراگون

لوبیای زبان دراگون (آزاد گرده افشان، ۶۰ روزه) غلاف­های زرد رنگی با رگه­ های بنفش خال خال و گیاهان قوی با ارتفاع ۲۴ تا ۳۰ اینچ (۶۰ تا ۷۰ سانتی­متر) تولید می­کند. این لوبیاها کاربردهای زیادی دارند و می­توانند به صورت لوبیا سبز یا لوبیای پوست کنده بالغ مورد استفاده قرار گیرند. این نوع لوبیا دارای بذرهای قهوه ­ای وخال­دار است.

لوبیاهای سبز “سولیل”

لوبیاهای سولیل (آزاد گرده افشان، ۶۰ روزه) تولید لوبیاهای زیبا، یکنواخت، باریک و نواری با رنگ زرد براق و عطر و طعم عالی می­کند که دارای بذرهای سفید رنگ هستند.

انواع لوبیای سبز پل

ارقام لوبیای پل می­تواند تا ارتفاع ۸ تا ۱۰ فوت (۵/۲ تا ۳ متر) رشد کند و برای بالا رفتن نیاز به داربست دارد.

این لوبیاها تحت عنوان لوبیای پل نامیده می­شوند، زیرا شایع­ترین راه رشد آن­ها ساختن تیپ[۱]ها از ستون­ها یا شاخه­ های بامبو است. اینجا،از شاخه­ های درخت ماموت برای ساخت لوبیای تیپ استفاده شده استتولید لوبیا­های پل بیشتر از لوبیاهای بوش طول می­کشند، اما آن­ها طی یک مدت طولانی تولید می­شوند و عطر و طعم بیشتری دارند. اگر لوبیا سبز را دوست دارید و فضای کافی را در اختیار دارید، لوبیاهای بوش و پل را می­توانید با تعداد اندک کاشت کنید. لوبیای بوش در اوایل تابستان و لوبیای پل بعد از برداشت لوبیای بوش، برداشت می­شود.برداشت آن­ها بسیار ساده است، زیرا به صورت خم شده هستند. با توجه به اینکه برداشت برداشت لوبیای سبز در حال رشد بسیار مشکل است، ایجاد داربست در اوایل فصل می­تواند سرمایه ­گذاری خوبی باشد.

لوبیای پل “اسپانیش موسیکا”

“اسپانیش موسیکا” یا “اسپانیش میرالدا” (۷۵ روز) بالاترین تولید محصول را داشته و اتفاع آن به ۱۰-۶ فوت (۳-۲ متر) می­رسد. برداشت بهینه در ۸ اینچ (۲۰ سانتیمتر) و اندازه غلاف ۱۰ اینچ (۲۵ سانتیمتر) می­باشد. بیش از ۱۵ سال است که مورد علاقه مشتری قرار گرفته است. بذرهای آن سفید است.

“ترینوفو ویولتو”

“ترینوفو ویولوتو” لوبیای ایتالیایی با غلاف­های بنفش رنگ، برگ­های بنفش و گل­های بنفش است.

لوبیا پل “راتلسناک”

“راتلسناک” (۸۰-۷۰ روز) علف­ های ۷ اینچی (۱۸ سانتیمتری)، سبز با بذرهای بنفش را تولید می­کند که مشابه لوبیا بوش “زبان دراگون” است. قوی بوده و ارتفاع آن ۸ فوت (۵/۲ متر) است. دانه­ها به رنگ قهوه­ ای روشن نیز می­باشد.

لوبیای پل “فورتکس”

“فورتکس” (۶۰ روز) عملکرد غلاف بالایی داشته و تولید زودرسی دارد. بلندترین غلاف را در بین لوبیاهای پل دارد. غلاف­ها را زمانی برداشت کنید که طول آن­ها ۷ اینچ (۱۸ سانتیمتر) تا بیش از ۱۱ اینچ (۲۸ سانیتمتر) هستند. زمانی که بذرها متورم هستند، بسیار نرم و منحصربفرد می­باشند. بذرها به رنگ قهوه ­ای تیره است.

لوبیای پل “کنتوکی وندر”

“کنتوکی وندر” یک لوبیا کلاسیک آمریکایی است که نسل­ها رشد کرده و دلایل خوبی برای رشد آن وجود دارد: میوه ­های آن مقاوم به بیماری بوده و غلاف­ها به رنگ سبز تیره، حلقوی و خوشمزه می­باشد که به صورت تازه خورد می­شود و یا اینکه از آن­ها کنسرو و ترشی تهیه می­شود.

لوبیای قرمز (Phaseolus coccineus)

لوبیاهای قرمز اجداد لوبیای سبز امروزی هستند. این لوبیا­ها تمایل زیادی برای تولید غلاف های بزرگ داشته و اکثر آن­ها رشد زیادی را دارند.

طول لوبیای قرمز می­تواند به ۱۲-۱۰ فوت (۴-۳ متر) برسد؛ بنابراین، همانند لوبیای پل بوده و برای بالا رفتن به درخت یا داربست نیاز دارد. آن­ها دارای خوشه­ های گل بزرگ و زرد رنگ بوده و در تابستان تمام پرندگان و زنبورها را به سمت خود جذب می­کنند. غلاف ­ها دارای سطح خشن هستند که هنگام پخته شدن از بین می­روند و طعم فوق­ العاده­ای دارند. برداشت لوبیای قرمز در طول غلاف ۱۰-۸ اینچی (۲۵-۲۰ سانتیمتری) انجام می­شود.

لوبیاهای بلند حیاط (Vita unguiculata)

لوبیاهای بلند حیاط اغلب در بازارهای چین دیده می­شوند. این لوبیا رقم قوی و آسیایی بوده و در تابستان­های گرم و شب­های گرم تابستان به خوبی رشد می­کند.

آن­ها برای بالا رفتن به داربست­ها یا دیوارهای ۱۰ فوتی (۳/۲ متری) نیاز دارند. در تابستان­های کوتاه کشت آن­ها ارزشی ندارد، مگر اینکه کشت زودتر صورت گرفته و در محیط گرم مثل دیوارهای جنوبی قرار گیرد. بذرها سیاه هستند.

لوبیای “فورتکس”

“فورتکس” (۶۰ روز) عملکرد غلاف بالایی داشته و تولید زودرسی دارد. غلاف­ها را زمانی برداشت کنید که طول آن­ها ۷ اینچ (۱۸ سانتیمتر) تا بیش از ۱۱ اینچ (۲۸ سانیتمتر) هستند. زمانی که بذرها متورم هستند، بسیار نرم و منحصربفرد می­باشند. بذرها به رنگ قهوه ­ای تیره است.

لوبیای “کنتوکی وندر”

“کنتوکی وندر” یک لوبیا کلاسیک آمریکایی است که نسل­ها رشد کرده و دلایل خوبی برای رشد آن وجود دارد: میوه­ های آن مقاوم به بیماری بوده و غلاف­ها به رنگ سبز تیره، حلقوی و خوشمزه می­باشد که به صورت تازه خورد می­شود و یا اینکه از آن­ها کنسرو و ترشی تهیه می­شود.

لوبیای “گیتا” (۷۸ روز) دارای ارتفاع ۲۰-۱۶ اینچ (۵۱-۴۱ سانتیمتر) بوده و غلاف­های سبز آن شبیه مداد نازک است.

لوبیای “نودل قرمز” (۸۵ روز) شبیه “گیتا” است، اما غلاف آن به رنگ بنفش تیره می­باشد (زمانی که پخته می­شود رنگ آن از بین می­رود). بذرها قرمز هستند.